|
اصول بین المللی توسعه استانداردها
این روند در برنامه ALPHA توسط ISQUA (جامعه بین المللی کیفیت مراقبت‌های سلامتی) آورده شده است که از مراحل زیر تشکیل شده است (شکل 1):
شکل 1: اصول ALPHA برای توسعه استاندارد
به‌طورکلی توسعه کامل استانداردها از همان نخستین مراحل، فعالیتی وقت‌گیر و نیازمند منابع است. توسعه و توصیف استانداردها به‌طور معمول توسط گروه‌های بین بخشی انجام می‌شود که ترکیب آن‌ها منعکس کننده چشم‌انداز و دیدگاه استاندارد مورد نیاز می‌‌باشد. لذا استانداردهای حرفه‌ای باید توسط متخصصین مراقبت‌های سلامتی تدوین شوند در حالی که توسعه استانداردهای سازمانی نیز باید توسط افراد دارای صلاحیت اجرایی و سازمانی صورت گیرد.
نخستین مرحله از روند توسعه، بررسی مقالات علمی در حوزه مورد نظر و تدوین طرح پیشنهادی استانداردهای «مقدماتی» است. سپس این استانداردها باید تحت بررسی و آزمایشات اولیه (پیلوت) قرار گیرند تا تبدیل به استانداردهای «نهایی» شوند. لازم است این استانداردها به طور مکرر تحت تجدید نظر و تنظیم مجدد قرار گیرند تا از به روز بودن و مرتبط بودن با موضوع تحت بررسی، اطمینان حاصل گردد. برنامه ALPHA نخستین بار در سازمان‌های اعتباربخشی بین‌المللی که وظیفه ارزیابی کیفی خارجی خدمات مراقبتی سلامتی را بر اساس استانداردها بر عهده داشتند به کار گرفته شد. این برنامه، ملزومات مورد قبول بین‌المللی در ارتباط با شکل و ساختار استانداردهای معین و کاربرد آن‌ها را تنظیم نمود. این برنامه به موارد زیر توجه خاصی مبذول داشت:
- تمرکز استاندارد شامل اطمینان از مشارکت بیمار، همکاری با حقوق بیمار، تمرکز برتداوم ارتقای کیفی، تمرکز بر پایش فعلی کیفیت، تهیه ملزومات پایش سیستماتیک و پیگیری آن؛
- انواع استاندارد شامل تهیه ملزومات استانداردها با توجه به ساختار، فرآیند دست‌آورد؛
- چشم‌انداز استانداردها شامل تهیه ملزومات استانداردهای عمومی و استانداردهای انواع خاصی از بخش‌ها، استانداردهای بیماری‌های خاص؛
- فرمولاسیون استانداردها شامل تهیه ملزومات یک فرآیند به خوبی تعریف شده برای به‌کارگیری متخصصین، به‌کارگیری تیم‌های علاقمند، ادغام، تدوین و تصویب قوانین، تحقیقات، به روز بودن، تهیه ملزومات آزمایش استانداردها و تهیه ملزومات ارزیابی و تجدید نظر.
حین تصمیم‌گیری در مورد این‌که خود به تدوین استانداردهایی بپردازیم یا از استانداردهای دیگران استفاده کنیم، چهار جنبه مهم را باید در نظر گرفت: 1)چگونگی استفاده از منابع، زمان و اقتصاد (از نظر وضعیت توسعه و پایداری)، 2) مالکیت و اساس محلی، 3)تصویب سازمانی و 4) امکان مقایسه.
|
