|
سیاست ارتقای سلامت در بیمارستانها
بیمارستانها، محیط‌های کاری بخصوصی هستند که تعداد زیادی از کارمندان آن در معرض انواع تماس‌های فیزیکی و روانی در حین انجام وظایف بالینی خود هستند. علی‌رغم وجود قوانین محیط کار، بسیاری از شرایط مواجهه و خطر، غیر قابل اجتناب هستند. لذا ضروری است بیمارستانها از سیاست ارتقای سلامت بهره گیرند.
بر پایه دانش کنونی ما در مورد اهمیت عوامل مرتبط با شیوه زندگی در درمان و پیش‌آگهی بیماری‌ها، تمام بیمارستانها باید به ایجاد سیاست، خدمات مشاوره، آموزش و حمایت از ارتقای سلامت به عنوان جزیی تفکیک ناپذیر از سیر بیماری فرد بیمار و نیز کارکنان بپردازند.
تاثیر سیاست ارتقای سلامت در بیمارستانها بر پایه مطالعات توصیفی بنا نهاده شده است و در این زمینه سطح پایینی از شواهد موجود است.
ارتقای سلامت برای کارکنان بیمارستان
افرادی که در بخش مراقبت‌های سلامتی مشغول به‌کار هستند، می‌توانند نقش مهمی در ارتقای سلامت ایفا کنند. از جمله این اقدامات تلاش برای دستیابی به محیطی سالم و یا بهره‌گیری از توانایی خود در جهت حمایت از سیاست‌های سلامت عمومی یا ارایه توصیه به شهروندان یا بیماران است[3].
آموزش و فراگیری روش‌های مورد استفاده در ارتقای سلامت و آموزش بیماران باید مبتنی بر شواهدباشند[4]. عادات فردی کارکنان سلامتی در شیوه زندگی، تمایلات و گرایش‌های آن‌ها و نیز صلاحیت آن‌ها بر روی نحوه اجرای اقدامات پیشگیری تاثیرگذار است. کارکنان سیگاری عموما نقش سیگار را به‌عنوان یک عامل خطر، کمتر از میزان واقعی تخمین می‌زنند و در برخی موارد کارکنان غیرسیگاری این عامل خطر را بیش از حد، مهم جلوه می‌دهند. لذا کارکنان سیگاری عموما کمتر توانایی توصیه به بیماران در زمینه امور مربوط به شیوه زندگی دارند، همچنین کارکنانی هم که احساس می‌کنند آموزش کافی در این زمینه ندیده‌اند جزو این دسته هستند[5]. کارکنان سیگاری از طریق رفتارشان آگاهی‌های لازم سلامتی را به بیماران خود منتقل نمی‌کنند؛ بین رفتار آن‌ها و اطلاعات و آگاهی آن‌ها یک تفاوت شناختی وجود دارد به این معنی که این افراد یا ترک سیگار را انتخاب می‌کنند یا از آگاهی خود در جهت توصیه‌های لازم در مورد زیان سیگار به بیماران استفاده می‌کنند !
جالب اینجاست که کارکنانی که سیگار را ترک می‌کنند، مداخلات بیشتری را در جهت ارتقای سلامت بیماران از خود نشان می‌دهند. راه مهم دیگر بهبود فعالیت های روزمره بالینی کسب توانایی های ویژه می‌باشند. شکل زیر نتایج مطالعه انواع روش‌های ترک سیگار در بین بیماران طبی پذیرش شده به دلیل بیماری حاد را نشان می‌دهد. میزان‌ها در سه دسته مشاوره انگیزشی اتفاقی در بخش اورژانس، کارکنان معمولی و پرستاران آموزش دیده در سه گروه متوالی طبقه‌بندی شده است (هرکدام شامل 100 بیمار) [6]. پرستاران آموزش دیده بیش از دیگر کارکنان، مشاوره سیستماتیک درباره ترک سیگار ارایه کرده بودند.
|
