نتیجه گیری     
 موسسات شرکت‌کننده در طرح آزمایشی به طور هم زمان تهیه چارچوب کارت امتیازدهی متوازن و مدیریت جامع کیفیت (TQM) به تبع مدل EFQM را آغاز نمودند. به این ترتیب هر دوی این نظریات منجر به توسعه پنج موسسه شرکت‌کننده به بیمارستان‌های ارتقا دهنده سلامت خواهند شد.  
                       
از طریق خودارزیابی کامل دوره‌ای مطابق با کتابچه مدیریت کیفیت و ارتقای سلامت در بیمارستان‌ها، در هر بار ارزیابی میزان انعکاس نظریه بیمارستان‌های ارتقا دهنده سلامت درکیفیت حرفه‌ای مشخص می شود؛ به عبارت دیگر معین می شود که تا چه میزان نظریه، ارزش‌ها و استانداردهای ارتقای سلامت در ساختار و فرهنگ بیمارستان به کار برده شده‌اند. 

بر پایه نتایج خودارزیابی، پتانسیل‌های ارتقا مشخص و الویت‌بندی می‌شوند. این‌ها اساس فرآیند توسعه پایدار برای برنامه‌ریزی میان‌مدت و بلندمدت مقیاس‌ها، ابتکارات و طرح‌ها در «حرفه عملی» هستند. لذا طرح‌هایی از بیمارستان‌های ارتقا دهنده سلامت که از چنین خودارزیابی‌هایی مشتق شده باشند در جهت‌گیری اهداف مدیریت کیفی بیمارستان مربوطه شرکت می‌کنند.     

 با این حال اگر اهداف حرفه‌ای معنی‌دار راهبردی از ظرفیت های اولویت‌بندی شده ارتقا مشتق شوند، خودارزیابی‌های EFQM برای کارت امتیازدهی متوازن، ورودی تامین می‌نماید. لذا انتظار می‌رود که BSCهای ویژه موسسات خاص در طرح آزمایشی فقط زمانی آماده شوند که خودارزیابی‌های HPH/EFQM  مورد ارزیابی قرارگرفته باشند. تنها در آن صورت است که امکان ارایه پیشنهادات برای ارتقای مدیریت کیفیت جهت تاثیرگذاری بر کارت‌های امتیازدهی متوازن بیمارستان‌های مذکور به وجود می‌آید. 

پس از این امر کارت امتیازدهی متوازن، با چارچوب بیمارستان‌های ارتقا دهنده سلامت برای کل مجموعه حرفه‌ای تهیه می‌شود. تا به حال تجارب و نتایج به دست آمده آشکار نموده است که به کارگیری توام EFQM و BSC منجر به هم افزایی اثرات، در به‌کارگیری راهبرد بیمارستان‌های ارتقا دهنده سلامت می‌گردد. 
این موضوع در واقع دو مدل مکمل مدیریت حرفه‌ای است که یک دیگر را تکمیل می‌کنند. به عنوان یک ابزار راهبردی، کارت امتیازدهی متوازن بیمارستان‌های ارتقا دهنده سلامت، جهت حرکت بیمارستان را مشخص می‌نماید. خودارزیابی‌های HPH/EFQM حاوی محتویات کاربردی هستند که به صورت رهنمودهای خاصی در جهت تغییر ارایه می‌شوند (شکل 6).     
    
شکل 6: EFQM و BSC: دو مدل مکمل       














بنابراین تداوم پایدار مدیریت جامع کیفیت به تبع EFQM و بازبینی منظم کارت امتیازدهی متوازن فقط یک پیش‌زمینه عالی برای به‌کارگیری پایدار راهبرد بیمارستان‌های ارتقا دهنده سلامت در بیمارستان ارایه نمی دهد. علاوه بر آن، می‌توانند موسسات را به بیمارستانهای ارتقا دهنده پایدار توسعه دهند که به بیماران،کارکنان و جامعه اطراف خود طبق راهبرد ارتقای سلامت خدمت‌رسانی می‌کنند. 


References
1. Groene O & Jorgensen S. Health Promotion in Hospitals – A strategy to improve quality in health care. European Journal of Public Health, 2005, 15 (1), 6-8.
2. Health Promotion Glossary. Geneva, World Health Organization, 1998.
(WHO/HPR/HEP/98.1).
(http://www.who.int/hpr/NPH/docs/hp_glossary_en.pdf )
3. Greulich A. u.a. Balanced Scorecard im Krankenhaus. Von der Planung bis zur Umsetzung. Ein Praxishandbuch. Heidelberg, Economica, 2002.
4. Kaplan R S, Norton DP. The strategy-focused Organization. How Balanced
Scorecard companies thrive in the new business environment. Boston, Harvard, 2001.
5. Porter M E. Nur Strategie sichert auf Dauer hohe Erträge: Im Brennpunkt. Harvard Business Manager, Vol. 19, 1997, 3:42-58.
6. Brandt E, Hrsg. Qualitätsmanagement & Gesundheitsförderung im
Krankenhaus. Handbuch zur EFQM-Einführung. Luchterhand, Neuwied und Kriftel, 2001. - 78 -
7. Pelikan J. Putting HPH Policy into Action, Präsentation auf dem 8.Workshop der Nationalen und Regionalen HPH-Netzwerk-Koordinatoren, Bratislava, 2002.
8. EFQM: Das EFQM-Modell für Excellence- Öffentlicher Dienst und soziale Einrichtunge. Brussels, 1999.
9. Brandt E, Nowak C, Peinhaupt J, Pelikan JM, Schmidt W. The Challenges and Possibilities of Future Hospitals at the Outset oft the 21st Century – Consequences for National Networks of Health Promoting Hospitals. 2000.
10. Horváth & Partner, Hrsg. Balanced Scorecard umsetzen, 2, überarbeitete Auflage. Stuttgart, Schäffer-Poeschel, 2001.